Grote (nog net geen zwarte) letters op de voorpagina:
KANKER, patienten, artsen en vrijwilligers over DOODSOORZAAK NUMMER 1.
Men refereert aan het onderzoek van het CBS (zie http://www.nu.nl/gezondheid/1909783/kanker-nu-doodsoorzaak-nummer-een.html), versterkt hiermee de massahysterie en ontneemt alle kankerpatienten de moed om als stage 2, 3 of 4 patient aan ook maar welke behandeling uberhaupt te starten. Je gaat toch dood volgens het CBS?!? Volgens mij is dit negatief denken.
Ik kan me hier mateloos aan ergeren. Voor de goede orde, het is niet mijn angst voor de dood die hieraan ten grondslag ligt.
Ik ben niet de enige die zich hieraan irriteert. De auteur van het boek "Getting Well Again" Carl O. Simonton zegt het volgende in een interview op 24 augustus 2010 :
https://www.youtube.com/watch?v=egwozSLsW6I
Hij legt in dit interview het verschil uit tussen "positief denken en gezond denken".
Hij gaat in op het ongezonde schuldgevoel, op het gevoel van hulpeloosheid (en de gevolgen) en op angsten. En op de maatschappij die deze gevoelens veelal versterkt.
In zijn boek legt hij een parallellisme met het huwelijk. Voor het aangaan van een huwelijk zeg je toch ook niet "dit huwelijk is gedoemd om te mislukken", of "over 5 jaar zal dit huwelijk eindigen in een echtscheiding, want volgens de statitistieken ..."? De kans dat het huwelijk gedoemd is te mislukken is met zo'n instelling natuurlijk erg groot. Veel gezonder is, jezelf inzetten om het huwelijk te doen slagen. Samen vanaf het begin eraan gaan werken. Respect voor elkaar hebben. Nog geen garantie, maar de innige relatie tussen partners vanaf het begin van het huwelijk zullen de kans op een geslaagd huwelijk absoluut doen toenemen.
Omdat de Simonton therapy veel meer inhoudt dan het omschrevene, wil ik hier nog een aparte blog aan wijden.Voorlopig hou ik het bij bovenstaande.
O ja. Voor de goede orde. Dr. Carl O Simonton is inmiddels overleden. Hij is overleden omdat hij stikte tijdens een maaltijd. Niet aan kanker dus.
Zijn dochter is gedreven, en bewaakt zijn erfgoed met veel enthousiasme.
Zie http://www.thesimontondocumentary.org/about_the_filmmaker
Dr Simonton heeft twee boeken geschreven, als radioloog en oncoloog ("op weg naar herstel" en "de kracht die in je schuilt") o.a. over de wilskracht van kankerpatienten om te (over)leven, en over het belang van emotionele ondersteuning terzake, en het verloop van hun ziekte.
Aan de hand van onderzoek kwam hij tot de volgende conclusie, dat mij weer hoopt biedt, en plaats maakt voor de negativiteit die in Nederland heerst over kanker, en door de media constant gevoed wordt.
Over a period of four years Dr. Simonton treated 159 patients with a a diagnosis deemed "medically incurable" meaning these patients had no more than 12 months to live. Patients in this study, versus the control group of patients who received no emotional support, lived on average, twice as long. Four years later, an astounding 22% of those living after the study ended, showed no evidence of disease. These results were scientific proof that emotional intervention does indeed play a large role in how a patient will respond to their experience with cancer, whether that be their response to treatment, survival rate, or their quality of life. The main message to be taken away from this study was that there was hope for patients deemed "terminally ill," and that a patient could participate in their recovery and possibly influence the course of their disease
Absoluut niets in de special van NRC WEEKEND over de effecten van hyperthermie, of over immunotherapie, over het belang van het ondersteunen van het immuumsysteem, over enzymen, selenium, over het belang van vitamine D, over curcumine, of uberhaupt over de combinatie van reguliere therapie en integrale tumortherapie (een therapie die in Duitsland zelfs door de zorgverzekeraar vergoed wordt). Of over het belang van de simonton therapie.
Je zou toch zo in de pen gaan kruipen, en een tweede bijlage schrijven/opeisen in NRC Handelsblad, met als titel "kanker gezond benaderen" :-)!
Tijd voor een e-mailtje naar de hoofdredacteur?
© kanker gezond(er) benaderen 2015.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten